Terapia Skoncentrowana na Współczuciu (ang. Compassion-Focused Therapy – CFT) oraz Trening Współczującego Umysłu (ang. Compassionate Mind Training), z których narzędzi korzysta CFT, zostały stworzone przez Profesora Paula Gilberta z Uniwersytetu w Derby (Wlk. Brytania).
O twórcy Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu: Profesorze Paulu Gilbercie.
Paul jest psychologiem klinicznym, autorem wielu książek dotyczących psychologii klinicznej, psychoterapii. Przed przejściem na emeryturę Gilbert był kierownikiem Mental Health Research Unit, Derbyshire Healthcare NHS Foundation Trust. Pozostaje profesorem na University of Derby. W 2011 roku Gilbert otrzymał Order Imperium Brytyjskiego (OBE) za swój ciągły wkład w opiekę psychiczną.
W 1993 roku Paul został członkiem Brytyjskiego Towarzystwa Psychologicznego za swój wkład w wiedzę psychologiczną i był prezesem Brytyjskiego Stowarzyszenia Psychoterapii Poznawczej i Behawioralnej w 2003 roku. Służył rządowym wytycznym National Institute for Health Care Excellence (NICE) dotyczącym depresji. Do tej pory Paul opublikował i zredagował 21 książek, ponad 100 prac naukowych i 50 rozdziałów książkowych. Ponadto profesor Paul jest obecnie redaktorem serii książek „Współczujące podejście do trudności życiowych”. Paul zasiada w Zespole Badań Emocji, Osobowości i Altruizmu w Instytucie Wrighta (1992 – obecnie) i jest profesorem wizytującym na Uniwersytecie we Fryburgu (Szwajcaria) i Uniwersytecie w Coimbrze (Portugalia).
O Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu
To system psychoterapii opracowany przez Paula Gilberta, który integruje techniki terapii poznawczo-behawioralnej z wybranymi elementami psychologii ewolucyjnej, psychologii społecznej, psychologii rozwojowej, psychologii buddyjskiej i neurobiologii. Według Gilberta: „Jednym z kluczowych problemów jest stosowanie współczującego treningu umysłu, aby pomóc ludziom rozwijać się i pracować z doświadczeniami wewnętrznego ciepła, bezpieczeństwa i ukojenia, poprzez współczucie i współczucie.”
Główną techniką terapeutyczną CFT jest współczujący trening umysłu, który uczy umiejętności i cech współczucia. Współczujący trening umysłu pomaga przekształcać problematyczne wzorce poznania i emocji związane z lękiem, złością, wstydem i samokrytyką.
Ewolucja biologiczna stanowi teoretyczny szkielet CFT. Ludzie ewoluowali z co najmniej trzema pierwotnymi typami systemu regulacji emocji: systemem zagrożenia (ochrony), systemem napędu (poszukiwania zasobów) i systemem kojącym. CFT podkreśla związki między wzorcami poznawczymi a tymi trzema systemami regulacji emocji. Dzięki zastosowaniu technik takich jak współczujący trening umysłu i terapia poznawczo-behawioralna (CBT) klienci psychoterapii mogą nauczyć się efektywniej zarządzać każdym systemem i odpowiednio reagować na sytuacje.
Terapia skoncentrowana na współczuciu jest szczególnie odpowiednia dla osób, które mają wysoki poziom wstydu i samokrytyki i które mają trudności z odczuciem ciepła i życzliwości dla siebie lub innych osób. CFT może pomóc takim osobom nauczyć się odczuwać większe bezpieczeństwo i ciepło w interakcjach z innymi osobami i ze sobą.
W CFT stosuje się wiele metod, aby rozwinąć współczucie danej osoby. Na przykład ludzie przechodzący CFT uczy się rozumieć współczucie od trzeciej osoby, zanim przekażą sobie te procesy myślowe.
Szczególną cechą Terapii Skoncentrowanej na Współczuciu, jest odnoszenie się do wcześniej wspomnianych wewnętrznych i zewnętrznych doświadczeń, które uruchamiają odpowiednie systemy emocjonalne. Uczymy się, że bardzo trudno jest zarządzać ludzkim umysłem, naszymi systemami emocjonalnymi i że sposób, w jaki reagujemy nie jest naszą winą, ale często po prostu automatyczną odpowiedzią m.in. na zagrożenie.
Poprzez zapoznanie się z tym, w jaki sposób funkcjonujemy, możemy stopniowo nauczyć się nowych sposobów reagowania i tym samym wziąć odpowiedzialność za to, co jesteśmy w stanie zmienić i kontrolować, zyskujemy też zatem poczucie sprawstwa. W tym rodzaju pracy psychologicznej możemy wyćwiczyć nasze umysłu w celu doświadczenia współczucia wobec siebie i innych, nauczyć się dawać sobie samemu ukojenie, kultywować odwagę i mądrość. Powoli aktywujemy wewnętrzne procesy (poznawcze, afektywne i fizjologiczne), które będą się przekładać na konkretne zmiany w naszym podejściu do myśli, uczuć, a w końcu do siebie samego i innych. Ucząc się, że możemy nawet do najtrudniejszych doświadczeń podchodzić ze współczuciem, a nasza tożsamość nie jest jednowymiarowa: nie jestem swoim zaburzeniem, swoim smutkiem, złością, krytyką. Jestem tym, która doświadcza tych różnych uczuć i okoliczności i może popatrzeć na nie z perspektywy mądrego współczucia, dając sobie samemu lub innym ukojenie. Tak samo, jak dawałaby nam najbardziej ukochana osoba lub chociażby najmądrzejszy nauczyciel.
Na podstawie Wikipedii oraz artykułów Julii E. Wahl. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Informacje na temat Szkolenia znajdują się w zakładce „Szkolenia”.
